Dag 2 en 3: weekendje wennen

Dag 3. Heerlijk uitgeslapen in mijn gefikste beddengoed, om vervolgens eens te wandelen naar het 'McMaster innovation park', waar mijn afdeling daadwerkelijk zit. Eerst nog even langs de supermarket, waarna ik direct terugkeerde om maar lekker thuis te blijven. Wat gister nog niet zo gek koud was (net iets onder vriespunt) was vandaag met wind, regen en sneeuw ineens echt flink koud. Verkleumde voeten, natte broek, dan gaat het hard. Het schijnt dat het de komende weken dik onder de -10*C gaat zijn. Ik kijk er niet bepaald naar uit..
Dus de rest van de dag lekker rustig aan gedaan en dag 4 (vandaag dus) een nieuwe poging gedaan. De lucht was helder dus een stuk aangenamer om te wandelen. Vanuit de buitenwijk langs het innovation park gelopen, vervolgens de stad in en even gekeken of er fietsenzaken waren die open zijn. Helaas op zondag (misschien ook omdat het nog vakantie is) waren die dicht. Even doorgelopen, een cafeetje bezocht en wat lokale tips gekregen waar de goedkopere supermarkten zitten. En te horen gekregen dat het niet bijzonder makkelijk is om bij de Universiteit hier een stage te krijgen. Kijk, altijd goed om te horen.
Wat ook opvalt is dat religie hier erg uitgesproken is. Er zijn flink wat kerken en daarbij staan al gauw meerdere gebouwen, met bibliotheken en community services. Veel van die mooie borden met plakletters dat je vooral blessed moet zijn.
Op de terugweg een dollarama shop ingegaan en daar wat dingetjes gekocht. Ze namen alleen debitcard en cash aan. Prima, debitcard gebrobeerd. Natuurlijk niet werken. Qua cash kwam ik ongeveer $0.30 te kort, toen ik aangaf dat er dan een product terug kon trok de vrouw die afrekende zelf haar portemonnee om het verschil te verstrekken. Heel erg vriendelijk!
Meteen maar even cash gehaald bij de ATM bij het pompstation, dat weer wel gewoon met mijn debitcard. Vreemd dat dat ding niet werkt dan.
Verder begroet iedereen je met het (in mijn ogen) vrij Amerikaanse "Hi, how are ya". Maakt het wel makkelijk voor mij om een leuk (lees: flink) gesprek te beginnen, want tja, moeten ze maar niet beleefd doen. Maar men reageert er erg vriendelijk op en al een paar keer met iemand op straat gepraat omdat ik 'beleefd' zei "how are ya" en er een gesprekje ontstond.
Oftewel tot nu toe erg vriendelijk, koud, duur en gelovig. Morgen beginnen met het echte werk, en kijken wat voor opdracht ik krijg en hoe m'n begeleider is. Ben benieuwd!